Próchnica: kiedy bakterie atakują szkliwo zębów

Próchnica jest chorobą zębów, w której dochodzi do zniszczenia substancji zęba. Bakterie kwasotwórcze powodują odwapnienie lub demineralizację twardych tkanek zęba. Jeśli ten proces nie zostanie zatrzymany, w zębie pojawi się dziura. Łacińska nazwa próchnicy to caries i oznacza zgniliznę lub gnicie. Choroba ta może również uszkodzić nerwy i korzenie zębów, jeśli dostanie się do głębszych warstw komórek. W końcu próchnica może zniszczyć zęby do tego stopnia, że trzeba je usunąć i zastąpić mostem lub implantem.

Rodzaje

Istnieją w sumie trzy różne rodzaje próchnicy zębów. Typ wskazuje, który obszar zęba jest dotknięty przez chorobę.

1. Próchnica szyjki zęba: ten rodzaj próchnicy występuje na powierzchni szyjki zęba. Często dotyka on zwłaszcza osoby starsze, które często cierpią z powodu cofających się dziąseł. 

2. Próchnica bruzd: ten rodzaj próchnicy dotyka powierzchni żujących zębów trzonowych. Resztki jedzenia mogą łatwo gromadzić się w zagłębieniach i niszach korony zęba, a przy nieodpowiedniej higienie jamy ustnej prowadzić do namnażania się bakterii. 

3. Próchnica powierzchniowa: ten rodzaj próchnicy dotyka gładkich, zewnętrznych powierzchni zębów. Jeśli bakterie nie są usuwane, tworzy się płytka nazębna, która z kolei prowadzi do rozpadu substancji zęba.

Etap początkowy do etapu końcowego

Zanim rozwinie się próchnica, na zębach tworzy się tzw. płytka nazębna, czyli cienka warstwa bakterii. Jeśli płytka nazębna nie jest usuwana przez regularne szczotkowanie, to rozmnaża się coraz bardziej. Bakterie przekształcają węglowodany, takie jak cukier z naszego pożywienia, w kwas, a ten reaguje z wapniem znajdującym się w bolących zębach. Rezultat: minerały zostają rozpuszczone.

Próchnicę można podzielić na cztery różne etapy:

1. Próchnica początkowa jest nadal wstępnym stadium próchnicy. Rozpoczęła się już demineralizacja szkliwa i na zębie pojawiają się białe, przezroczyste lub brązowawe plamki. W tym przypadku szkody można jeszcze częściowo odwrócić. Jeśli jednak nie są leczone, dochodzi do rozwoju próchnicy.

2. Próchnica lub próchnica szkliwa wskazuje na wyraźne ubytki w szkliwie. Resztki jedzenia mogą się tam szczególnie dobrze odkładać, a postęp choroby zębów jest dodatkowo przyspieszony. Na zaatakowanym zębie wyraźnie widać brązowe plamki.

3. Głęboka próchnica całkowicie przeniknęła do szkliwa. Bakterie dotarły już także do znajdującej się pod nimi zębiny, dlatego ból zęba może pojawić się po raz pierwszy. Dodatkowo na tym etapie może pojawić się nieświeży oddech. Plamki na zębie są brązowe do czarnych.

4. Stadium końcowe: próchnica w miazdze z ropniem w korzeniu zęba jest ostatnim stadium. Choroba zębów dotarła do wrażliwej miazgi i może dojść do zapalenia korzeni zębów. Skutkiem tego jest silny ból zębów. Leczenie u stomatologa jest nieuniknione, jeśli chce się wykluczyć gorsze powikłania. W najgorszym przypadku, stan zapalny na zębie może zaatakować kości szczęki i również spowodować stan zapalny. Ponadto bakterie mogą przedostać się do krwiobiegu i przemieszczać się z jamy ustnej po całym organizmie, uszkadzając inne narządy.
   

   

Próchnica czy tylko przebarwienie: jak rozpoznać próchnicę?

Jeśli w zębie są ciemne plamy lub nawet dziura, można przypuszczać, że jest to próchnica, zwłaszcza w połączeniu z nieświeżym oddechem lub bólem zęba. Jeśli przebarwienie jest białawe lub żółte, nie jest do końca jasne, czy mamy do czynienia z próchnicą. Pierwsze stadium próchnicy może zazwyczaj wykryć tylko dentysta, dlatego tak ważne są regularne wizyty kontrolne. Jeśli na zębie pojawią się przebarwienia, ulgę może przynieść dokładna higiena jamy ustnej. Należy jednak obserwować plamki i w razie potrzeby zbadać je u dentysty, aby mieć pewność. 

Jakie są objawy?

Pierwszymi oznakami próchnicy są białawe lub brązowawe przebarwienia na zębie. Jeśli kolor jest żółty lub brązowy, szkliwo jest już naruszone, tak, że jest dziura. Objawy wyrażają się tutaj wrażliwością bólową na zimne, słodkie lub gorące napoje lub potrawy. Gdy szkliwo zostanie spenetrowane przez bakterie i dotrze do zębiny lub miazgi, pojawia się nieświeży oddech oraz łagodny lub silny ból zęba. Chory ząb i ból zęba może osłabić cały organizm i towarzyszyć mu ból głowy.

Objawy choroby próchnicowej w skrócie.

• Przebarwienia zęba: białe, żółte, brązowe lub czarne

• Wrażliwość zębów na ból

• Nieprzyjemny zapach z ust

• Ból zęba 

• Ból głowy

• osłabione ciało

Przyczyny i czynniki ryzyka 

Przyczyny próchnicy zębów wynikają z diety bogatej w cukier, jak również z niewłaściwej higieny jamy ustnej. Wstępnym etapem próchnicy jest warstwa płytki nazębnej zbudowana z bakterii. Jeśli zaniedbuje się higienę jamy ustnej, bakterie nadal się namnażają i pojawia się próchnica. Bakterie próchnicy przekształcają węglowodany, zwłaszcza cukier, w kwas i w ten sposób demineralizują szkliwo. Jeśli spożywamy dużo cukru, szkodliwy proces bakterii ulega przyspieszeniu. Inne czynniki ryzyka to zaniedbywanie regularnych wizyt kontrolnych i profesjonalnego czyszczenia zębów u dentysty. Dzięki temu próchnica może zostać wykryta i wyeliminowana we wczesnym stadium. Czyszczenie zębów pozwala również na oczyszczenie trudno dostępnych miejsc. Jednak stres lub palenie papierosów również mogą sprzyjać rozwojowi próchnicy.

Przyczyny i czynniki ryzyka w skrócie:

• potrawy i napoje o wysokiej zawartości cukru

• zła higiena jamy ustnej

• brak wizyt kontrolnych u dentysty

• brak profesjonalnego czyszczenia zębów 

• stres

• palenie

Leczenie u dentysty

W przypadku próchnicy nie można uniknąć leczenia u dentysty. Szczególnie w przypadku nasilonych objawów należy jak najszybciej podjąć leczenie chorego zęba, aby uniknąć gorszych konsekwencji.

Jeśli próchnica jest jeszcze w początkowym stadium, wiercenie nie jest konieczne, a ubytek minerałów można wyrównać stosując lakier fluorkowy. Powierzchnia zęba jest wtedy ponownie nienaruszona.

Przy klasycznym leczeniu próchnicę usuwa się poprzez nawiercenie zęba, a otwór zamyka się sztucznym wypełnieniem z amalgamatu lub tworzywa sztucznego. Dzięki nowoczesnemu znieczuleniu, zabieg nie jest bolesny i trwa od 30 minut do 2 godzin, w zależności od wypełnienia. W przypadku poważniejszej próchnicy może jednak dojść do leczenia kanałowego lub utraty zęba.

Koszty klasycznego leczenia są pokrywane przez ustawowe ubezpieczenie zdrowotne do wysokości kosztów wypełnienia amalgamatowego. Różnicę w stosunku do droższego wypełnienia ponosi sam pacjent.

Samoleczenie

Próchnicy nie można samodzielnie leczyć, nawet jeśli jest to próchnica początkowa. Jednak pasta do zębów zawierająca fluor i minerały pochodzące ze śliny może do pewnego stopnia chronić szkliwo zębów. Jeśli próchnica jest już w późniejszym stadium, żadne domowe sposoby nie pomogą, ponieważ po przebiciu szkliwa wnętrze zęba nie jest już chronione. Leczenie u stomatologa jest wtedy nieuniknione.

Próchnica zębów u dzieci

Próchnica może już wystąpić u niemowląt i małych dzieci. Zęby mleczne są znacznie bardziej miękkie niż zęby drugie, dlatego bakterie próchnicy mogą szybko przeniknąć przez ząb. Próchnica zębów mlecznych może przenieść się również na zęby drugie, dlatego tak ważna jest opieka stomatologiczna już od pierwszego zęba. Dzieci mogą również zarazić się od swoich rodziców, jeśli np. używają tej samej łyżeczki lub liżą smoczek. Próchnicę u dzieci można rozpoznać po opuchniętych lub krwawiących dziąsłach. Wówczas wizyta u stomatologa może dać pewność i rozpocząć leczenie.

Zapobieganie dzięki właściwej higienie jamy ustnej i diecie

Próchnicy można bardzo dobrze zapobiegać dzięki dokładnej higienie jamy ustnej i zębów. Obejmuje to szczotkowanie zębów 2 razy dziennie, nitkowanie lub stosowanie szczoteczek międzyzębowych, środków do czyszczenia języka i płynów do płukania jamy ustnej. Może to powstrzymać namnażanie się bakterii. Zęby powinno się myć dopiero 30 minut po jedzeniu. Profesjonalne czyszczenie zębów 1-2 razy w roku zapewnia oczyszczenie trudno dostępnych miejsc. Unikanie słodkich pokarmów i napojów może również pomóc w zapobieganiu próchnicy zębów.